Voor het eerst sinds zijn plotselinge vertrek dit voorjaar bij Cushman & Wakefield geeft Jeroen Lokerse openheid van zaken. De voormalige managing partner over zijn kortstondige Amerikaanse vastgoedavontuur, de zegen van vrije tijd, zijn persoonlijke ambitie en visie op de sector.
Voorjaar 2023 maakte Cushman & Wakefield bekend dat Jeroen Lokerse na tien jaar zou stoppen als Nederlands country head en Annelou de Groot vanaf juni zijn positie zou overnemen. Lokerse, ook lid van het EMEA Leadership Team, gooide hoge ogen op het Amerikaanse hoofdkantoor van Cushman. Niet alleen zette hij zich tomeloos in voor meer transparantie en maatschappelijk verantwoordelijkheidsgevoel binnen de Nederlandse vastgoedsector, ook introduceerde hij nieuwe services zoals in covid-tijd het 6 feet office-concept dat Cushman wereldwijd uitrolde. Hij werd dan ook gepromoveerd tot head of Innovation in het mondiale team op het New Yorkse kantoor van Cushman & Wakefield.
Zowel zakelijk als privé een gedroomde overstap, al was het maar omdat zijn Amerikaanse vrouw zich weer op haar thuisgrond kon begeven. Nadat hij De Groot had ingewerkt, verruilde hij zomer 2023 de Amsterdamse Zuidas voor Midtown Manhattan. Zijn Amerikaanse ambitie was niet gering. Hij wilde zijn in Nederland warm onthaalde initiatieven van meer transparantie en maatschappelijke impact, ingebed in data-analytics, op wereldschaal invoeren bij Cushman. Eind maart maakte de internationale vastgoedadviseur echter bekend dat de wegen van Lokerse en Cushman zich zouden scheiden. Wat is er gebeurd?
‘ALS IK NIET DE STRATEGISCHE KEUZES KON MAKEN DIE NOODZAKELIJK ZIJN OM MIJN VISIE TE REALISEREN HAD HET GEEN ZIN OM TE BLIJVEN’
‘Kort samengevat: ik wilde de vastgoedwereld veranderen, maar kreeg Cushman niet veranderd. In New York werkte ik aan een echt strategische koers om Cushman ook op de lange termijn succesvol te laten zijn. Meer transparantie, meer oog voor sociale en maatschappelijke waarden, zowel binnen Cushman als in de bredere vastgoedsector. Dat is de echte inclusieve koers die vastgoedpartijen in staat stelt zichzelf en stedelijke locaties klaar te stomen voor de toekomst. Ik wist dat de kans van slagen klein was, maar wilde het simpelweg proberen. In Nederland kreeg ik dat voor elkaar, maar in New York kreeg ik uiteindelijk geen mandaat. Ik ging te snel, vonden zij, zij gingen te langzaam, vond ik. Wat niet hielp, was dat de Amerikaanse commerciële vastgoedsector in crisis is en dat de ceo met wie ik die afspraken maakte, vertrok. Als ik niet de strategische keuzes kon maken die in mijn ogen noodzakelijk zijn om mijn visie te realiseren, had het geen zin om te blijven.’
Bij Lokerse echter no hard feelings. Zijn vertrek ziet hij zelfs als een blessing in disguise. ‘Ik weet wat ik zakelijk wil bereiken en privé dacht ik al mijn ambities te hebben gerealiseerd. Na mijn vertrek bij Cushman – en ik plots heel veel vrije tijd had – kwam ik erachter dat dit laatste niet klopt. Ik besefte dat ik al mijn tijd en aandacht had besteed aan mijn zakelijke leven en te weinig aan mijn gezinsleven. Deze maanden leer ik mijn kinderen weer echt kennen en breng ik kwaliteitstijd door met mijn vrouw. We verdelen onze tijd tussen ons huis in upstate New York en in Nederland in Amstelveen. Ik heb mijn vrouw beloofd me tot september zakelijk niet te committeren.’
‘WAT IK ZELF HET LIEFST DOE IS HET OPLOSSEN VAN PROBLEMEN; HOE GROTER, HOE BETER’
Het bloed kruipt evenwel waar het niet gaan kan, want de voormalige managing partner denkt al volop na over een toekomstbestendige vastgoedsector. ‘Door te zeilen, in de tuin te werken of boeken te lezen zoals dat van Rutger Bregman over morele ambitie, kan ik mijn ideeën over vastgoed verder aanscherpen. Mijn ambitie om sociale en maatschappelijke aspecten te verweven in commercieel vastgoed blijft. Wat ik zelf het liefst doe is het oplossen van problemen; hoe groter, hoe beter. Dat deed ik bij de waardering van SNS Property Finance-portfolio, als mediator in het V&D-bankroet, de integratie van DTZ Zadelhoff en mijn kantooroplossingen tijdens covid.’
Daarnaast wil hij bijdragen aan meer erkenning voor de vastgoedsector in het publieke en politieke debat. ‘Onze maatschappelijke bijdrage is enorm, maar onze reputatie blijft barslecht. Ik wil dat mensen met trots kunnen zeggen dat ze in de vastgoedsector werken. Je hoeft niet bij Bregman te solliciteren voor morele ambitie. Het is niet amoreel om in het vastgoed te werken. Ambitie en geld verdienen zijn geen vieze woorden, zeker niet als ze gepaard gaan met een maatschappelijke insteek. Zo heeft Cushman & Wakefield net de door mij geïnitieerde Inclusive Cities Barometer uitgerold; een maatstaf om de sociale prestaties van gebouwen, locaties en steden te meten, als aanvulling op alle duurzaamheidsbenchmarks. Dit is cruciaal omdat inclusiviteit en economisch succes samen gaan. Zonder een optimaal vestigingsklimaat en de daarop volgende economische successen is het onmogelijk om het goede van Nederland te behouden, zoals onze inclusieve welvaartstaat.’
‘WIE TALENT EN TECHNOLOGIE HET BESTE KAN INZETTEN GAAT GOUDEN TIJDEN BELEVEN’
Hij wenst de Nederlandse politiek dan ook meer ambitie toe. Eigenlijk veel meer, op zowel zakelijk, economische, sociaal en milieuvlak. ‘Na een jaar in de VS te hebben gewoond, valt me nog meer op hoe klein en verkokerd we hier denken. Om relevant te blijven en om het mooie van Nederland te kunnen behouden zal je de toekomst moeten omarmen en kan je polarisatie en problemen die we nu zien op bijvoorbeeld de woningmarkt tegengaan. Als Amsterdam die ambitie niet snel toont, wordt de stad net zo’n levend museum als Venetië. We kunnen nu eenmaal niet voorkomen dat het aantal toeristen exponentieel blijft groeien en Amsterdam steeds drukker wordt door de grote aantrekkingskracht om in de mooiste stad van de wereld te werken en wonen. Neem een voorbeeld aan Miami. Deze kuststad zegt tien keer zo groot te willen en kunnen worden. Het Amsterdamse beleid is de stad in 2050 10-20 procent groter te maken. Are you kidding?’
Om succesvol te blijven, moeten vastgoedbedrijven eveneens veranderen, besluit Lokerse. ‘Wat de sector gaat bepalen, zijn talent en technologie. Wie beide het beste kan inzetten, kan de wereld veranderen. Ik ben ervan overtuigd dat data-analyse, datavisualisatie en AI de vastgoedsector snel op zijn kop gaan zetten. Zelfs in Nederland – een van de meest transparante markten – is de beleggingsmarkt nog intransparant en is de prijsvorming inefficiënt. Ga er maar vanuit dat data straks gratis en openbaar beschikbaar is. De adviseurs met de beste datakwaliteit en -analyses die in kortere tijd tegen een lagere prijs de beste investeringsbeslissingen met de minste risico’s kunnen geven, zijn de winnaars. Na de huidige correctie en na een verdere rentedaling zullen voor hen gouden tijden aanbreken.’
Welke rol hij daarin zelf gaat spelen, weet hij nog niet. ‘Ik ga nog een paar hele mooie zomermaanden met mijn gezin doorbrengen. In die tijd gaan we knopen doorhakken: Nederland of de VS. Pas daarna kan ik me richten op een nieuw vastgoedleven.’